Phyteuma orbiculare
Campanulaceae
Noms en français : Raiponce orbiculaire, Herbe d'amour.
Descripcioun :Sara baiado dins quàuqui tèms.
Usanço :Sèmblo que li rapounchoun soun tóuti manjadis, majamen li jóuini brout emai li racino poupouso cuecho.
Phyteuma orbiculare & Ulex parviflorus
Phyteuma orbiculare
Campanulaceae
Noms en français : Raiponce orbiculaire, Herbe d'amour.
Descripcioun :Sara baiado dins quàuqui tèms.
Usanço :Sèmblo que li rapounchoun soun tóuti manjadis, majamen li jóuini brout emai li racino poupouso cuecho.
Port : Erbo Taio : 3 à 80 cm Fueio : basalo Tipe bioulougico : Geoufite Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Phyteuma Famiho : Campanulaceae Ordre : Asterales
Coulour de la flour : Bluio Petalo : 5 Ø (o loungour) enflourejado : 1,5 cm Flourido : printèms - Estiéu
Sòu : Ca Autour basso e auto : Pancaro entresigna Aparado : Noun Mai à avoust
Liò : Pelouso - Roucaio - Bos Estànci : Subremediterran à Subaupen Couroulougi : Éuroupenco Ref. sc. : Phyteuma orbiculare L., 1753
Ulex parviflorus
Fabaceae Leguminosae
Àutri noum : Argieras, Argela, Argeiras, Argeirau.
Noms en français : Ajonc à petites fleurs, Ajonc de Provence.
Descripcioun :L'argelas trachis dins li colo secarouso de basso Prouvènço mounte ié flouris tre l'ivèr. Es uno planto proun pougnènto amé de pichòti flour jauno groupado pèr tres. Lou "calice" èi francamen di dos partido emé de sepalo peludo.
Usanço :Li flour soun manjadisso, adoubado en boutoun coume de tapeno. Au contro, la planto es empouisounanto que caup d'alcalouïde.
Port : Aubret Taio : 0,3 à 1,5 m Fueio : coumpausado Tipe bioulougico : Faneroufite Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Ulex Famiho : Fabaceae Famiho classico : Leguminosae Ordre : Fabales
Coulour de la flour : Jauno Petalo : irreguliero Ø (o loungour) flour : 0,5 cm Flourido : Printèms Ivèr
Sòu : Ca Autour basso e auto : 0 à 600 m Aparado : Noun Febrié à abriéu
Liò : Garrigo - Roucaio - Tepiero seco - Champino Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran Couroulougi : Estenoumediterrano-Nord-Ouèst Ref. sc. : Ulex parviflorus Pourr., 1788